Na de Tweede Wereldoorlog was er een tekort van zo’n 400.000 - 500.000 woningen en een tekort aan arbeiders, grondstoffen en energie. Als oplossing werden woningen geschikt gemaakt voor tijdelijke ‘dubbele bewoning’, de zogeheten Duplexwoningen. Maar helaas waren de nationale bouwplannen ook toen structureel te optimistisch, waardoor werd besloten om een ander middel in te zetten: noodwoningen.
Idee was om snel te kunnen bouwen (systeembouw) i.c.m. een tijdelijke woonbestemming (10 jaar)
Mijn aandacht gaat hierbij specifiek uit naar de te benutten overruimte bij de Oostenrijkse houten noodwoningen. Deze zijn overal in Nederland terecht gekomen, ook in Brabant. In Eindhoven zijn veel van deze woningen nog in bezit van woningcorporatie Woonbedrijf. 75 jaar later worden veel woningen nog steeds met plezier bewoond, een tijdloos ontwerp dus. Het feit dat het om houtbouw gaat, maakt ze flexibel aanpasbaar en te verduurzamen.
Helaas worden er steeds meer van deze woningen bij beëindigen van de huur verkocht en gesloopt. Dit kan toch anders? Zeker met de huidige woningnood. Vandaar dit ontwerp waarbij splitsen, verduurzamen en renoveren hand in hand gaan.
Een woning wordt een beneden- en bovenwoning, van ieder ongeveer 60 m2 groot.
inschatting kosten verduurzamen en splitsen: €100.000
"*" geeft vereiste velden aan
